Vrijdag zijn we vertrokken naar Canberra, en in tegenstelling tot wat boekjes zeggen zijn aussies echt niet op tijd, of heel pienter.
We hadden afgesproken rond 7:30 toen ik hun verliet in de bar om 23:00. Om twee uur terwijl ik lig te slapen sturen een ss dat ze mij een uur later komen ophalen.  Uiteindelijk ben ik nog naar hun mogen treinen en waren ze maar 3 uur te laat. Joy!
Uiteindelijk vertrekken we dan naar Canberra door the royal National Reserve Park.

Af en toe zijn er wegenwerken en dan staat daar een persoon met eens stop bord, of een voorzichtig rijden bord. Heel grappig de eerste keer, ergens halverwege zijn we even gstopt zodat ze bij mama papa medicijnen konden halen en een douche. Terwijl ik ene gezellige babbel gehad met de ouders. Ontzettend lieve ouders trouwens, Na een rit van een zes uur komen we uiteindelijk aan in Canberra. Ontzettend mooi hotel en ik had geluk dat er een lichtfestival was die avond, want ik denk dat ik anders niks had gezien van de hoofdstad. Zij wisten veel over Canberra want ze doen Canberra zoals wij met de lagere school Gent deden, elk jaar dus. We hebben de stad wat verkend en het verliep allemaal heel gezellig. En ohja! aan iedereen die zegt dat ik veel op mijn gsm zit, jullie heb die twee nog niet ontmoet. Gsm drie keer opgeladen tegen 21:30. En ech bijna 95% van de tijd op die gsm tokkelen. Vreemde jongens die aussies.

Zaterdag gingen we dan op weg terug naar huis maar eerst zijn we nog een gestopt aan het Australian War Memorial wat mij aan de ene kant een beetje deed denken aan de menenpoort in Ieper. Een hele rij met namen van gesneuvelde soldaten in de oorlog.

Het museum was op zich heel boeiend om het vanuit hun standpunt te zien. Want zij hebben de oorlog natuurlijk helemaal anders beleefd. En leggen de hoogtepunten en belangrijke dingen op hele andere zaken.
Daarna zijn wee doorgereden naar een een van de stranden dicht bij hun in warilla, een van die stranden die je enkel kan zien als je een local kent. Anders zou je hier nooit terecht komen.

Uiteindelijk ne een lange rit terechtgekomen in Sydney, en laat ik je zeggen die radio hier trekt echt op niks! ze babbelen min, en dan heb je  liedje, weer een hele hoop gebabbel.
Ik ben nog even gestopt in een belgisch bier cafe en werd uitgenodigd door twee oudere koppels om mij wat bij hen te zetten en te babbellen, heel vriendelijke mensen weer. Echt iedereen hier is zo vriendelijk.
Sydney had Mardi Gras di weekend, iedereen loopt kleurrijk gekleed door de straten en heeft heel veel plezier er is een hele parade, maar mijn gsm was plat toen, dus heb ik geen foto’s van :o.
Maar het was een fantastische avond! Dinsdag ga ik naar the blue montains! spannend!