Naar aanleiding van D-day dacht ik een bericht te schrijven over mijn bezoek aan Normandië.
Nu D-day verwijst naar de dag dat de geallieerden geland zijn op 6/6/1944 en zo een opmars maakten en een einde brachten aan de oorlog in 1945.
Ik heb het geluk gehad kennis te mogen maken met oud-strijders en soldaten die de dag van vandaag nog strijden voor hun land.
Dit is voornamelijk een oorlogsgerelateerde post.

Utah beach

Volgens mij een van de bekendste stranden van heel Normandië. Vergis je niet het is en blijft een stuk strand. Ergens in het midden tegen de dijk vind je een bordje dat aangeeft dat dit het eerste “bevrijdde” huis van de oorlog zou zijn. Maar het strand is bekender omdat het Amerikaanse kerkhof eraan ligt. Colleville-sur-Mer vooral bekend geraakt door de openingsscène van saving private ryan.

Je zou het niet zeggen vanop foto maar het kerkhof is immens groot. Iedere Amerikaanse soldaat die het leven heeft gelaten in Normandië ligt hier begraven.
Je wordt er echt stil van, je ziet kruis na kruis na kruis. Het duitse kerkhof La Cambe zeker ook de moeite waard om eens te gaan bezoeken. Je ziet meteen ook hoe de twee van elkaar verschillen en hoe vreemd het gevoel is dat je krijgt om op beide te staan. In een oorlog zijn er namelijk nooit winnaars enkel verliezers.

Een van de gekende kleine steden in buurt van de stranden.
Uren voor de landing effectief plaats werden er soldaten van de “airborne” gedropt in de buurt van de stranden. Het doel was dat zij de weg zouden vrijmaken voor als de schepen toekwamen. Een zeer beroemd verhaal is dat van de soldaat die met zijn parachute vast kwam te hangen aan de kerktoren. Hij overleefde de strijd door te doen alsof hij dood was. Tot de dag van vandaag hangt er nog steeds een pop ter herdenking aan zijn verhaal.

Rond deze tijd in Normandië vind je heel veel reënactors, soldaten, mensen die de herdenking willen bijwonen, veteranen en familie van veteranen.

Ik wou deze post vooral schrijven omdat ik er telkens aan zal blijven denken. De verhalen die deze veteranen mij hebben verteld. Hun herinneringen zullen mij altijd bijblijven.
Tot op de dag van vandaag hebben we nog steeds zoveel oorlog en geweld in ons leven, op tv. Dat we soms vergeten hoeveel mensen voor ons al hebben opgegeven. de 20ste eeuw is er een geweest vol geweld en oorlog. Dat we er niet zo licht over mogen gaan.

foto colleville-sur-Mer
http://mapio.net/o/2152807/